De Whanganui River wordt wel de Nieuw-Zeelandse Rijn genoemd.
Het vormde tot de komst van de spoorwegen in de 20ste eeuw een belangrijke verkeersader.
De eerste missionarissen trokken in 1840 de vallei in om handtekeningen te verzamelen voor het verdrag van Waitangi. In hun kielzog kwamen de kolonisten en rond 1865 bereikte de eerste stoomboot Pipiriki.
Het schitterende landschap bracht de toeristenbranche al snel tot bloei. Vanaf 1905 tot nu genieten de toeristen van de mooi omgeving.
De Whanganui River ontspringt als een bergstroom op Mount Tongariro, slingert zich naar beneden door de centrale vulkanische hoogvlakte en buigt met een grote boog in noordelijke richting af naar Taumarunui, alvorens weer naar het zuiden verder te stromen richting Wanganui en de Tasmanzee.
De rivier is erg populair bij kanoërs.
De toeristische route over de weg en langs de rivier gaat over een deels ongeplaveide weg. Men rijdt langs plaatsjes als Jerusalem, Athens en Korinth. Namen die getuigen aan de vroegere activiteiten van de christelijke zendelingen.
Deze weg kan na regenval slecht en onbegaanbaar zijn. Zeker in het begin van de zomer is het aan te raden even bij het visitors centre in Whanganui langs te gaan om te informeren of de weg open is.